کیفیت ولایت و برنامه حضرت امیر سلام الله علیه نمونه اى براى تشکیل حکومت اسلامى

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

روز عید غدیر روزى است که پیغمبر اکرم صلى الله علیه و آله و سلم وظیفه حکومت را معین فرمود و الگوى حکومت اسلامى را تا آخر تعیین فرمود و حکومت اسلام نمونه اش عبارت است از یک همچو شخصیتى که در همه جهات مهذب ، بر همه جهات معجزه است و البته پیغمبر اکرم این را مى دانستند که به تمام معنا کسى مثل حضرت امیر سلام الله علیه نمى تواند باشد لکن نمونه را که باید نزدیک به یک همچو وضعى باشد از حکومت ها تا آخر تعیین فرمودند، چنانچه حضرت امیر خودش هم برنامه اش را در آن عهدنامه مالک اشتر بیان فرموده است که حکومت و ...

و آن اشخاصى که از طرف ایشان حاکم بر بلاد بودند تکلیفشان در این جهات چه هست .

به حسب آن تعیین رسول اکرم الگوى خلافت را و برنامه حضرت ، کیفیت ولایت ولات بر افراد را آنطور که بیان فرموده اند، تمام این حکومت ها که سرکار آمده اند تا حالا، از بعد از حضرت امیر و یک چند روزى هم امام حسن سلام الله علیه ، تمام حکومت هایى که تا حالا سرکار آمده اند چه حکومت هایى باشد که تا حدودى مثلا اگر هم که چیزى پیدا بشود- تا حدودى مودب به آداب حکومت ها بوده است و آن الگوى رسول الله بوده است و چه اینهائى که اصلا نبوده اند، هیچ کدام این حکومت ها لیاقت حکومت نداشته اند و خود حضرت امیر سلام الله علیه قیام کردند بر ضد معاویه ، در صورتى که معاویه هم تشرف به اسلام داشت و کارهاى اسلامى را مى کرد و شاید اعتقادات اسلامى هم داشته است ، شاید، شاید هم نه .

معذالک حتى آنهایى که حضرت امیر را به خیال خودشان نصیحت مى کردند که شما یک مدتى معاویه را بگذارید در حکومت شما باشد و بعد که پایه حکومت شما قوى شد، آنوقت او را رد مى کنید به هیچ یک از آن حرف ها اعتنا نکردند و حجتشان هم این بود که یک نفر آدمى که برخلاف موازین الهى رفتار مى کند و ظلم را در بلاد راه مى اندازد، من حتى براى یک آن هم نمى توانم که او را حاکمش قرار بدهم ، بلکه اگر حاکمش قرار مى دادند این حجت مى شد بر اینکه شود یک فاسقى هم از طرف

ولى امر حاکم باشد و حضرت امیر مضایقه کردند از اینکه حتى اگر مصالحى هم آنوقت مثلا بود که اگر پایشان محکم مى شد ممکن بود مثلا معاویه مى شد ممکن بود مثلا معاویه را کنار بزنند، معذلک براى خودشان اجازه نمى دیدند که معاویه را حتى یک روز در سلطنت خودش باقى بگذارند و این حجتى است بر ماها که اگر بتوانیم ، باید این حکومت هایى که حکومت جور است کنار بزنیم و اگر چنانچه خداى نخواسته نتوانیم ، رضایت بر حکومت آنها ولو یک روز، ولو یک ساعت این رضایت بر ظلم است ، رضایت بر تعدى است ، رضایت بر غارتگرى مال مردم است و هیچ مسلمى حق ندارد که رضایت بدهد به حکومت ظالمى ولو یک ساعت و همه ما مکلفیم که این حکومت هایى که روى کار آمده اند و برخلاف موازین الهى و موازین قانونى (حتى قانونى خودشان ) هستند، همه ما مکلفیم که با آنها مبارزه بکنیم ، هرکس به هر مقدار که مى تواند باید با اینها معارضه و مبارزه بکند و هیچ عذرى پذیرفته نیست .

بیدارى و فریاد حکومت اسلامى ملت ایران ، لبیکى به فرمایش رسول اکرم

امروز که ملت ایران قیام کرده اند و به طور آشنایى بر مسائل و بیدارى قیام کرده اند و از شهرستان ها گرفته تا دهات ، تا کوره دهات یک مساله را عنوان کنند و آن اینکه این حکومت جبار را نمى خواهند و حکومت اسلامى خواهند، مى خواهند که آزاد باشند، مى خواهند که مستقل باشند، مى خواهند که حکومتشان حکومت اسلامى باشد، این همان لبیکى است که مردم به فرمایش رسول الله (ص ) گفته اند. آن صفاتى که در حکومت ، آن حکومتى که پیغمبر اکرم قرار دادند، آن صفاتى که در کلیات حکومت ، کلیات صفاتى که در حکومت معتبر است ، ما باید از کیفیت حکومت حضرت امیر سلام الله علیه اقتباس بکنیم و یاد بگیریم منتهى ما نمى توانیم تمام آن جهات را، کسى نمى تواند همه آن جهات را مراعات بکند یعنى یک مقدار زیادش زاید بر اصل قضیه حکومت بوده است ، یک کارهاى نمونه اى مخصوص به خود آن بزرگوار بوده است لکن اصل مساله اى که حکومت باید یک حکومت عادل باشد و بین مردم هم ظلم نکند، در حکومت اسلامى اگر یک نفر مثلا یک شخصى را کشت ، این را مى گیرند و قصاص مى کنند لکن یک سیلى اگر به او بزند کسى ، آن یک سیلى را باید انتقامش را بدهد براى اینکه آن زائد بر آن مقدار است . یک روز حبس ، اگر کسى را حبس بکنند برخلاف نظام اسلام است ، موارد خاصى دارد، گاهى حبس مى شود، اینطور نیست که هر کسى آوردند از اول (مثل این حکومت هائى که روى کار هستند) هر کس را گرفتند، اول یک مدتى کتکش بزنند و مدت هایى کتک بزنند و حبس بکنند و زجر بکنند و اینها بعدها که تفتیش کردند، فهمیدند که اشتباه کردند، آنوقت بگویند ما اشتباه کردیم .

توبه بدون جبران شاه ، حربه اى براى تحکیم حکومت جور

مردک که سى و چند سال بر مردم حکومت کرده است و مردم را زجر داده ، سلب آسایش از همه کرده ، سلب آزادى از همه کرده ، مطبوعات را سلب آزادى کرده ، فرهنگ را عقب زده ، مصالح مسلمین

را به کفار داده است ، به اجانب داده است ، اموال مسلمین را تاراج کرده و کسانى که همراه او بودند و رفقایش بودند تاراج کردند، حالا تازه آمده است به مردم رو مى کند که ، به علما رو مى کند که (مراجع عظام و علماى اعلام ، من معذرت مى خواهم و من اشتباه کردم ، بیائید بسازید و این اسلام را همراهى کنید) یا به سوى سایر مردم دست دراز کرده معنا ندارد یک همچنین مطلبى ، اصلا غلط است این . معذرت خواستن حتى در درگاه خداى تبارک و تعالى که ارحم الراحمین است ، شرائط دارد. اگر یک کسى به مردم تعدى کرد و مال مردم را برد یا خورد یا ظلم به مردم کرد، مردم را زجر کرد، حبس کرد، از این کارهائى که اینها کرده اند و مى کنند، حالا بیاید بگوید خدایا من توبه کردم !! غلط کردى توبه کردى ، توبه وقتى است که تمام آن کارهائى که تا حالا انجام دادى جبران بکنى ، بعد از اینکه جبران کردى آن کارها را آنوقت بگو توبه کردم . خوب این مساله اى است . اما اینهمه کارها که کرد، هیچ !! ده سال اشخاص ‍ محترم را در حبس نگه داشت ، کمتر، بیشتر، هزاران نفر را در حبس ها آنطور زجر کردند، پاها را اره کردند، سوزاندند، آنهمه فضاحت رابارآوردند، حالا بیاید بگوید که من توبه کردم و ما هم بگوئیم که خوب ،بسیار خوب ، گوش بدهید، آقا توبه کردند و توبه هم مقبول است !! کجا توبه مقبول است ؟ باید اینها را جبران بکند تا توبه را خدا بپذیرد و توبه باشد.

ما فرض مى کنیم که ایشان صادق هم باشند در این حرف و نخواهند که مردم را بازى بدهند و حال آنکه مطلب اینها نیست ، این حرف هایى که این آدم زده است ، همان وقتى که زده شاهد برخلافش هست براى اینکه همان وقتى که آمده است و ایستاده است و گفته است که من معذرت مى خواهم ، من اشتباه کردم و از این وقت اشتباه نمى شود همان وقت مشغول شده حکومت نظامى را، دولت نظامى را روى کار آورد و مردم را آنطور زجر کردند و آنطور کشتند. پریروز بود باز در مشهد کشتار بوده است که نمى دانم حالا چقدر هم کشتار بوده است . کشتار دیگر یک امر عادى الان شده است در ایران . حکومت ها امر عادى شان این است که مردم را بکشند و جوان هاى ما را از بین ببرند، آنوقت یک نفر که بیاید بگوید که من توبه کردم ، حالا کسى هم بیاید بگوید که خوب ایشان توبه کردند، بس است ! بس است ! دیگر کارها بس شد!! تمام شد کارها!! خیر،ایشان براى این است که مردم را بازى بدهد و پایش محکم بشود و اگر محکم شد، این دفعه بدتر از اول ، صد درجه بدتر از اول چیز بکنند، براى اینکه حالا دشمن هایش را شناخته و بعد، بعد از شناختن دشمن وقتى پایش محکم شد بسیار بدتر عمل خواهد کرد.

اسلام ، تدوین کننده برنامه حکومتى

على ایحال اسلام کیفیت حکومت را و برنامه حکومت را تعیین کرده ، اینطور نیست که برنامه اى در کار نباشد، این حرف هاى مفتى که زده مى شود، خیر، هم اوصاف حاکم معلوم است در اسلام و مدون است و هم برنامه حکومت را حضرت امیر معین کرده است که -باید- چه جور حکومت باید باشد، باید عدلیه اش چه باشد، باید عرض مى کنم که قضاتش چه وضعى داشته باشند، باید

دیگران و جناح حکومت -باید - چه جور باشند. یک مساله معلوم واضحى است که معین کرده است و این آقا که مى گوید اگر من نباشم ، یا رفقاى او مى گویند اگر او نباشد خلا پیدا مى شود، یک حرف نامربوطى است که الان خلا هست ، بودن ایشان موجب خلا هست براى اینکه همه چیز از واقعیتش تهى شده است ، هیچ واقعیتى الان ما نداریم ، هر چه هست صورت است و حرف است و خالى است و تو خالى است همه حرف ها.

مفهوم استقلال و آزادى مملکت در تمدن وابسته

آنهمه داد و قال راجع به اینکه ما در دروازه تمدن وارد شدیم و مى خواهیم وارد بشویم در دروازه تمدن ، خوب دروازه تمدن که همه مى دانند که هیچ خبرى در کار نیست ، از تمدن هیچ خبرى نیست . اول مرتبه تمدن ، آزادى ملت است -تمدن - یک مملکتى که آزادى ندارد تمدن ندارد. یک مملکتى که استقلال ندارد و وابسته به غیر است و همه اش با عمل ایشان وابسته به غیر شده ، این نمى شود گفت یک مملکت متمدن . مملکت متمدن آن است که آزاد باشد، مطبوعاتش آزاد باشد، مردم آزاد باشند در اظهار عقائد و راءیشان و هیچ کس آزادى ندارد که تو مى گویى خیر، ما به دروازه تمدن رسیدیم ، فلان یا هر چیزى که هر روز مى آمد و فریاد مى زد و چه مى کرد و یک حزب بازى و خیر حزب فراگیر و این حرف ها همه معلوم شد که الفاظ است و معنى ندارد. الان همه چیزهائى که ما داریم میانش تهى است ، خالى است ، یک صورتى بیشتر نیست .

افراد صالح متخصص ، عهده دار اجراى برنامه هاى مدون اسلام

و الان است که خلا در کار هست ، اگر این آدم برود هیچ خلایى نیست در کار براى اینکه کارمندهاى صحیح هستند، اشخاصى که درس خوانده هستند، هم در خارج کشور هستند که نمى توانند وارد بشوند در کشور و هم در خود کشور در انزوا هستند. به مجرد اینکه ایشان برود، برنامه اسلام یک برنامه مدون معلوم است که حاکم باید چه جور وضعى داشته باشد، چه جور آدمى باشد و عرض ‍ بکنم که ما به مردم مى گوئیم که یک همچو حاکمى را باید تعیین بکنید و تعیین بکنید و مردم هم به اختیار خودشان تعیین مى کنند و عرض مى کنم که وکلائى هم که مى خواهند، با اختیار خودشان است ، همه چیز به اختیار خودشان و هیچ خلایى در کار نیست . ایشان بروند، خلاها از بین مى رود، نه که ایشان اگر بروند یک خلایى پیدا مى شود، اینها حرف شعر است که مى گویند، مى خواهند بگویند.

برقرارى حکومت اسلامى در ایران ، عامل شناسایى اسلام به جهانیان

در هر صورت ما امیدواریم که خداوند در این روز به ما رحمت نازل بفرماید و ما را توفیق بدهد بر این مبارزه اى که داریم و مسلمین را پیروز کند در این مبارزه اى که دارند و اسلام را تقویت کند و حکومت اسلامى را برقرار کند تا دنیا ببیند وضع حکومت چه هست ، معناى حکومت چه هست ، حاکم چه جور رفتار مى کند

حاکم با رعیت چه جور رفتار مى کند، با عرض مى کنم که سایر مردم چه جور رفتار مى کند، معلوم بشود چه جورى است ، یا کارمندان دولت چه جور اشخاصى باید باشند، قضات چه جور اشخاصى باید باشند، فرهنگى ها چه جور اشخاصى باید باشند، اینها همه تعیین شده است و انشاءالله اگر حکومتى اسلامى بپا بشود همه امور بر طبق دلخواه ملت انشاءالله حاصل مى شود.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

تاریخ : 28/8/57